Mijn patiënt zat flink te mopperen op al die mensen die hun tijd maar verdoen met al die schermpjes. Of het nu smartphones, spelcomputers of PC’s waren. Mensen kwamen volgens hem niet meer toe aan filosofie, kunst en andere verheven zaken. Deze verzuchting kwam aan de orde bij het bespreken van de uitslag van een psychologisch onderzoek, wat was aangevraagd om meer zicht te krijgen waarom meneer voor de zoveelste keer in een depressie was beland. Eigenlijk kwam er niet zoveel bijzonders uit het onderzoek, behalve dan dat hij qua temperament behoorlijk introvert leek en de neiging had veel zijn eigen mening te verkondigen.

Toen wij zijn introverte kant bespraken, gaf hij in eerste aanleg aan zich daar in het geheel niet in te herkennen. Hij had een beroep waarbij hij veel met anderen om moest gaan. Hij vertelde hoe hij in het verleden van zijn ouders had geleerd juist het contact met anderen aan te gaan en dat hij zich ook sociaal goed weerbaar op kon stellen. Je kon zelfs zeggen dat hij zeer sociaalvaardig was geworden.

Toen we verder ingingen op de betekenis van introversie als een benedengemiddelde behoefte aan sociale prikkels en vaak zelfs een benedengemiddelde behoeft aan prikkels in zijn algemeen begon hij deze karaktertrek steeds beter in zichzelf te begrijpen. Hij hield van gesprekken, maar dan wel rustig en liefst wat filosofisch van aard. Hij verveelde zich zelden, maar ergerde zich wel aan alle prikkels waar we tegenwoordig mee te maken hadden. Hij zag dit als een dwaling van de moderne mens waar hij zich graag in het gesprek met de ander tegen verzette.

Of al die schermpjes nu goed of slecht zijn weet ik niet. Wel is het zo dat extraverte mensen zich doorgaans eerder vervelen en daarom de prikkels die ze geven vaak als prettig ervaren. Dat in tegenstelling tot introverte mensen die zich weliswaar minder snel vervelen maar wel eerder narrig worden van prikkels. Dit was bij mijn patiënt ook aan de orde. Maar in plaats van dat hij prikkels uit de weg ging trok hij er juist tegen ten strijde wat hem nog meer prikkels opleverde. Zo verzoop hij letterlijk in de onrust die zelf mede creëerde in zijn strijd voor meer rust. Het advies naar aanleiding van het onderzoek was dan ook om op zoek te gaan naar effectieve manier om meer rust in zijn leven te creëren.

Geschreven door Willem Barents